مقابر (١) - مقبره بابا رکن الدین

یکی دیگر از مشایخ و عرفای قرن "هشتم (ه.ق) مسعود بن عبدالله بیضاوی" معروف به "بابا رکن الدین" است که در زمان سلطنت "ابوسعید" خان مغول در اصفهان سکونت داشت. این عالم بزرگ در روز "یکشنبه ۲۶ ربیع اول سال ۷۶۹ (ه.ق)" وفات یافت و در ساحل جنوبی زاینده رود مدفون گردید. از آن زمان به بعد در اطراف مزار او گورستانی بزرگ تشکیل شد و به قبرستان "بابا رکن الدین" معروف گردید چنان که بسیاری از سیاحان و محققین اولین سنگ قبر موجود در تخت فولاد را متعلق به "بابا رکن الدین" می دانند. استاد بزرگ جناب "آقای عریضی" در این باره می نویسد نام "بابا رکن الدین" را که بر پل (خواجو) نهاده اند از قبرستانی به همین نام گرفته شده که بزرگ ترین و مشهورترین قبرستان های اصفهان بوده و درویش مشهور پارسائی "بابا رکن الدین" در آن مدفون است. در آن زمان مقام علمی و عرفانی "بابا رکن الدین" باعث شد تا در اواسط عصر صفوی ساخت بقعه ای بر مدفن او آغاز شود و در تاریخ "١٠۳۹ (ه.ق)" یعنی یک سال پس از مرگ "شاه عباس کبیر" به پایان رسد. این بقعه پنج ضلعی دارای گنبدی است که نظیر گنبد "بابا قاسم" به شکل کلاه درویشان ساخته شده و با کاشی های زیبا و نقوشی به رنگ های آبی دریایی، سیاه و سفید بر زمینه ی آبی فیروزه ای جلب توجه می نماید. کتیبه ی سردر بقعه با خط ثلث سفید بر زمینه لاجوردی حاوی نام خطاط کتیبه "محمد صالح اصفهانی" و سال "١۳٠۹ (ه.ق)" و لوحه سنگی زیرین آن در بردارنده نام "میرزا محمد نصیر بایزدی بسطامی" بانی تعمیر و مرمت مقبره و تاریخ "١۲٠٠ (ه.ق)" می باشد. بخش داخلی بنا شامل ایوان هایی مشابه پیرامون محوطه ای پنج ضلعی است که «در داخل یکی از ایوان های آن آرام گاه "بابا رکن الدین" قرار دارد سنگ مزار مرمرین و نفیس این عارف بزرگ با طول بیش از "۲" متر و عرض "١/١۶" متر در کنار قطعه سنگ عمودی دیگری واقع شده که کتیبه ی آن از نظر حجاری و زیبایی خط در عداد شاه کارهای موجود در اصفهان به شمار می آید. در مجاورت بقعه بابا رکن الدین نیز چند اتاق کوچک و مرتبط با یک دیگر قرار دارد که یکی از آن ها "چله خانه" است و دیگری محل دفن مرحوم "محمد جواد مجد زاده صهبا" می باشد. این مرد بزرگ از دوست داران واقعی بناهای تاریخی و میراث فرهنگی بوده که در زمان ریاست بر اداره باستان شناسی اصفهان بسیاری از آثار این شهر و مناطق اطراف آن را از خطر نابودی و انهدام کامل نجات داد. سنگ مزار این میراث دوست متعهد با خط نستعلیق برجسته مرحوم "جعفر آل ابراهیم" تاریخ فوت آن مرحوم "١۳۲۴ (ش)" را نشان می دهد. لازم به ذکر است که مقبره "بابا رکن الدین" در زمره یکی از بناهای ارزشمند و زیبای اصفهان در تاریخ "۹/۵/١۳١۲" و به شماره "۲٠١" در فهرست آثار ملی ایران وارد شد.

منابع این نوشتار محفوظ است.